U poslednjem istraživanju Univerziteta u Tel Avivu otkriveno je da životinje mogu reagovati na zvuke koje proizvode biljke, što ukazuje na postojanje dosad nepoznate forme komunikacije u prirodi. Ovo otkriće, objavljeno u časopisu „eLife“, može promeniti način na koji razumemo interakcije između biljaka i životinja.
Istraživači su se fokusirali na ženke moljaca i njihovu reakciju na zvučne signale biljaka paradajza koje su u stresu, kao što je dehidratacija. Ovi zvuci, koji su ultrazvučni i nečujni ljudima, detektuju mnoge životinjske vrste, uključujući insekte, slepe miševe i određene sisavce. Profesor Josi Jovel, koautor studije, ističe da je ovo prvi dokaz da životinje reaguju na zvuke biljaka, što otvara mogućnost da se biljni zvuci koriste za donošenje odluka, kao što su izbor mesta za polaganje jaja ili sklanjanje od predatora.
Eksperimenti su pokazali da su moljci svesno izbegavali biljke koje su ispuštale zvukove povezane sa stresom, umesto da se oslanjaju na vizuelne signale. Ovo naglašava značaj zvučnih signala u ekosistemima i potencijalnu ulogu koju oni igraju u životima životinja. Autori istraživanja naglašavaju da biljke nisu svesna bića i da su ovi zvuci rezultat fizičkih promena unutar biljaka usled stresa, kao što su pucanje ćelijskih zidova.
Unatoč tome, akustične informacije koje biljke proizvode mogu imati važnu ulogu za druge organizme. Profesorica Lila Hadani, takođe sa Univerziteta u Tel Avivu, postavlja pitanje da li i druge biljke reaguju na zvuke koje proizvode druge biljke, što bi moglo ukazivati na oblik međubiljne komunikacije. Takva komunikacija bi mogla omogućiti biljkama da prilagode svoje ponašanje u stresnim uslovima, poput očuvanja vode tokom suše.
Naučnici planiraju dodatna istraživanja kako bi ispitali koje biljke emituju koje vrste zvukova, koje životinje ih prepoznaju i u kojim kontekstima. U ovom trenutku, istraživači smatraju da je ovo ogroman, neistražen prostor koji još uvek treba da se istraži. Ova otkrića otvaraju nove puteve za razumevanje složenosti ekosistema i međuzavisnosti između biljaka i životinja.
Ova istraživanja imaju potencijal da promene način na koji se gledamo na prirodne procese i interakcije u ekosistemima. Razumevanje načina na koji biljke komuniciraju sa životinjama može doprineti razvoju održivijih poljoprivrednih praksi i očuvanju biodiverziteta. Na primer, ako se otkrije da određene biljke mogu privući ili odbijati određene vrste insekata na osnovu zvučnih signala, to bi moglo pomoći u razvoju prirodnih metoda kontrole štetočina.
Osim toga, istraživanje akustičnih signala u prirodi može imati implikacije i za naše razumevanje kako se životinje ponašaju u svom okruženju. Na primer, ako se utvrdi da određene vrste koriste biljne zvuke kao signal za pronalaženje hrane ili skloništa, to bi moglo otvoriti nova pitanja o evoluciji i adaptaciji vrsta.
U zaključku, ovo novo istraživanje iz Tel Aviva naglašava značaj zvučne komunikacije u prirodi i poziva nas da preispitamo naše razumevanje odnosa između biljaka i životinja. Dok se naučnici pripremaju za nova istraživanja, svet prirode ostaje fascinantan i pun tajni koje čekaju da budu otkrivene. Učenje o ovim nevidljivim interakcijama može nas naučiti više o našem mestu u ekosistemu i važnosti očuvanja prirodnih staništa.
