Srpski muzičar, kompozitor i dirigent Vojislav Bubiša Simić preminuo je danas u 102. godini života, ostavljajući za sobom bogatu muzičku ostavštinu koja će se pamtiti i poštovati. Simić je bio prominentna figura u svetu muzike, poznat po svom doprinosu jazz kulturi u Srbiji i šire.
Kao nekadašnji predsednik Udruženja kompozitora Srbije i Udruženja džez muzičara Srbije, Simić je imao ključnu ulogu u razvoju muzičke scene u zemlji. Nakon Drugog svetskog rata, osnovao je amaterski džez orkestar „Dinamo“, što je bio prvi big bend u Srbiji. Njegova strast prema džezu dovela je do toga da od 1953. do 1985. godine bude dirigent Džez orkestra RTV Beograd. Sa ovim orkestrom proputovao je skoro celu Evropu i postigao značajne uspehe, uključujući prvu nagradu na džez festivalu u Žuan le Penu u Francuskoj 1960. godine, što je bio vrhunac njegove karijere.
Pored dirigentskog angažmana, Simić je bio i stalni gost-dirigent u Pozorištu na Terazijama. Njegovo bogato iskustvo uključivalo je rad sa horovima i simfonijskim orkestrima, dok je takođe pisao stručne članke o muzici, muzičke kritike, kao i putopisne reportaže koje su osvetlile njegovu ljubav prema muzici i putovanjima.
Tokom svoje karijere, Simić je komponovao mnoga dela različitih žanrova, ostavljajući tako značajan trag u srpskoj muzičkoj kulturi. Njegov rad je bio prepoznat i nagrađivan, a nosilac je Ordena rada sa zlatnim vencem i Ordena Zasluge za narod sa srebrnim zracima. Pored toga, dobio je nagradu Zlatni beočug grada Beograda, nagradu za životno delo RTV Srbije, Nagradu za životno delo džez festivala „Nišvil“, kao i Oktobarsku nagradu grada Beograda, što svedoči o njegovom značaju u muzici.
Simić je takođe bio autor nekoliko knjiga, među kojima su „Susreti i sećanja“ (2005), „Veselo putovanje“ (2007) i „Sentimentalno putovanje“ (2011). Ove knjige nude uvid u njegov život i karijeru, kao i u njegovu filozofiju o muzici i umetnosti.
Iako je napustio ovaj svet, njegov doprinos muzici i kulturi neće biti zaboravljen. Vojislav Bubiša Simić je bio osoba koja je inspirisala mnoge mlade muzičare i ostavila neizbrisiv trag u srcima onih koji su ga poznavali i slušali njegov rad. Njegova muzika će se nastaviti slušati, a sećanje na njega će živeti kroz dela koja je stvorio.
Doprinos Vojislava Bubiše Simića srpskoj muzičkoj sceni je neprocenjiv, a njegov odlazak predstavlja gubitak za sve one koji cene umetnost i kulturu. Njegova posvećenost muzici i strast prema džezu ostavili su dubok utisak na generacije muzičara, a njegov rad će biti inspiracija za buduće talente. U ovim teškim trenucima, porodica, prijatelji i kolege se okupljaju da odaju poštu jednom od najznačajnijih muzičara Srbije, čije će ime zauvek ostati urezano u istoriji srpske muzike.
Simić je bio više od muzičara; bio je mentor, učitelj i prijatelj mnogim mladim umetnicima. Njegova sposobnost da prenese svoju ljubav prema muzici na druge bila je posebna i nezaboravna. U ovom trenutku tugovanja, svi oni koji su imali čast da ga poznaju i rade s njim osećaju duboko gubitak, ali i zahvalnost za sve što je učinio. Njegova muzika će nadživeti njega i nastaviti da inspiriše generacije koje dolaze.
