Dom kulture Studentski grad (DKSG) saopštio je da je Boško Tomašević dobitnik nagrade za najbolju knjigu nefikcijske književnosti za 2024. godinu. Njegovo delo „Ćutanje knjiga“ dobilo je priznanje od žirija koji su činili Svetlana Slapšak i Miroljub Stojanović. Ova nagrada je dodeljena u okviru manifestacije koja se održava svake godine, a Tomaševićeva knjiga objavljena je u izdanju Čigoja štampe.
Žiri je, pored glavne nagrade, odlučio da dodeli i dve specijalne diplome za poseban doprinos nefikcijskoj književnosti. Nagrađeni su Nenad Milošević za knjigu „Ja sam ta koja nisam – razgovori s Milicom Nikolić“ i Vladan Vukliš za „Jugosloveni i Španski građanski rat“. Ove knjige su istaknute kao značajne u svojim oblastima i zaslužuju posebnu pohvalu.
U saopštenju žirija naglašeno je da su članovi imali ujednačeno mišljenje o vrednosti pročitanih knjiga, te su odlučili da dodatno nagrade dela koja su ostavila poseban utisak. Tomaševićevo delo je ocenjeno kao „izuzetno“ i žiri je istakao njegovu sposobnost da obradi paradoksalne ili čak apsurdne teme sa zadivljujućom preciznošću prave strukturalne analize. Knjiga se bavi teorijskim pitanjima odsutnosti, nepostojanja i nenapisanog, čime Tomašević donosi novo područje u književnu teoriju.
U obrazloženju za specijalne diplome, žiri je naveo da je knjiga Nenada Miloševića „dugi intervju koji ima težinu i značaj memoara“. Ova knjiga se izdvaja zbog svog istorijskog i kulturnog značaja, kao i zbog načina na koji se bavi ženskim iskazom i položajem. Vukliševa knjiga, „Jugosloveni i Španski građanski rat“, takođe je dobila visoke ocene zbog svog obima i kvaliteta istoriografske proze.
Žiri je istakao da istoriografija može biti umetnička proza, što je bio jedan od ključnih kvaliteta koji je doprinio vrednosti Vukliševe knjige. Ova odluka pokazuje da se granice između fikcije i nefikcije mogu prelamati, a istoriografski radovi mogu imati umetnički izraz.
Dobitnik nagrade Boško Tomašević, u svom delu „Ćutanje knjiga“, istražuje teorijske koncepte koji se odnose na nevidljivo i nenapisano. Njegova analiza obuhvata različite aspekte književnosti i otvara nova pitanja o prirodi pisanja i njegovim granicama. Članovi žirija su istakli kako Tomašević sistematizuje područje nenapisanog, crta mape i uspostavlja genologiju ovog fenomena, čime dodatno obogaćuje književnu teoriju.
S obzirom na značaj nagrade koju dodeljuje DKSG, ovaj događaj je prilika da se istaknu domaći autori i njihova dela koja doprinose razvoju nefikcijske književnosti u Srbiji. Priznanja kao što su ova podstiču autore da nastave sa istraživanjem i pisanjem, čime se obogaćuje kulturna scena zemlje.
Dodela nagrada u okviru DKSG predstavlja važan korak u afirmaciji domaće književnosti i otkrivanju novih talenata. Pored Tomaševića, Miloševića i Vukliša, mnogi drugi autori takođe doprinose razvoju ovog žanra i svojim radovima ostavljaju trag u književnosti. Ove nagrade su podsticaj za sve pisce da se bave istraživanjem stvarnosti kroz prizmu književnosti i da istražuju teme koje su često zanemarene ili nedovoljno obrađene.
U zaključku, nagrade DKSG ne samo da prepoznaju izuzetne autore, već i inspirišu nove generacije pisaca da istražuju različite aspekte ljudskog iskustva kroz nefikcijsku književnost.
