Vujadin Boškov, jedan od najznačajnijih trenera u istoriji srpskog fudbala, rođen je 27. aprila 1931. godine u Begeču, malom mestu u Vojvodini. Njegova fudbalska karijera započela je u Vojvodini, gde je igrao od 1946. do 1960. godine. Tokom tih 14 godina, postao je legenda kluba, a kasnije i jugoslovenskog fudbala. U 1960. godini, Boškov je prešao u Sampdoriju, italijanski klub, ali se vratio u Vojvodinu 1964. godine kao sportski direktor.
Trenerski put Vujadina Boškova započeo je 1971. godine kada je preuzeo reprezentaciju Jugoslavije. Njegov trenerski stil bio je prepoznatljiv po britkim izjavama i jedinstvenom pristupu igri. Tokom svoje karijere, vodio je nekoliko klubova i reprezentacija, uključujući Sampdoriju, Real Madrid i reprezentaciju Jugoslavije. Njegova sposobnost da motiviše igrače i izvuče najbolje iz njih, bila je ključna za njegov uspeh.
Boškov je bio poznat po svojim izjavama koje su često postajale citati. Jedna od najpoznatijih je: „Fudbal je fudbal.“ Objašnjavao je da se fudbal razlikuje od drugih sportova, jer se igra nogama, a ne rukama. Njegove rečenice su često bile humoristične, ali su u isto vreme nosile dublje značenje. Na primer, govorio je: „Treneri su kao mini-suknje: jedne godine su u modi, a druge ih vrate nazad u ormar.“
Iako su mu porazi bili deo trenerskog posla, Boškov je imao svoj način da ih prihvati. Izjavio je: „Bolje jednom izgubiti sa 6:0 nego šest puta sa 1:0,“ pokazujući da je ponekad bolje da ekipa pokuša da igra ofanzivno, čak i ako to dovodi do velikih poraza.
Njegova karijera bila je ispunjena anegdotama i zanimljivim situacijama. Na primer, na Evropskom prvenstvu 2000. godine, kada je reprezentacija Jugoslavije prošla u nokaut fazu, Boškov je sreo svog igrača Dejana Govedaricu i zbunio se kada ga je prepoznao po trenerci, pitavši ga da li zna da je to oblače samo reprezentativci.
Vujadin Boškov je bio strastven prema fudbalu, a njegova ljubav prema Vojvodini bila je neprolazna. „Vojvodina je na jednoj strani, a svi ostali su na drugoj. Tako je bilo i tako će zauvek ostati,“ govorio je, ističući koliko mu je značio njegov matični klub.
Preminuo je 27. aprila 2014. godine, u 82. godini života, ali njegova ostavština u svetu fudbala živi i dalje. Njegovo ime nosi trening centar Vojvodine u Veterniku, što je dokaz koliko je bio važan za klub i srpski fudbal kao celinu.
Boškov je ostavio iza sebe brojne igrače koji su zahvaljujući njemu postali uspešni fudbaleri. Njegova sposobnost da prepozna talenat i razvija igrače bila je nezaobilazna u njegovom trenerskom radu.
Kao jedan od pionira srpskog fudbala, Vujadin Boškov će zauvek ostati upamćen ne samo po svojim uspesima, već i po svom karakterističnom stilu, humoru i strasti prema igri. Njegova mudrost i filozofija o fudbalu nastaviće da inspirišu nove generacije trenera i igrača. U svetu fudbala, gde se često zaboravljaju legende, Boškovova priča ostaje svetla tačka i podsećanje na to koliko strast može oblikovati karijeru i ostaviti neizbrisiv trag.
