Danas se navršava 30 godina od smrti Slobodana „Pive“ Ivkovića, legendarne figure u svetu košarke, čije ime ostaje zauvek upisano u srcima mnogih trenera, igrača i zaljubljenika u ovaj sport. Rođen 1937. godine, Ivković je bio mnogo više od samo trenera – bio je vizionar, umetnik u sportu, osoba koja je ostavila dubok trag u košarkaškoj zajednici.
Ivković je bio jedan od osnivača Udruženja košarkaških trenera Srbije (UKTS), organizacije koja se bavi razvojem i unapređenjem košarkaškog trenerskog poziva. Njegov doprinos sportu se ne može meriti samo brojem osvojenih trofeja, iako je i u tom pogledu postigao mnogo. Njegova filozofija rada i način na koji je prenosio znanje generacijama trenera i igrača ostavili su neizbrisiv pečat na razvoj košarke u Srbiji.
Kao trener, Ivković je bio poznat po svom jedinstvenom pristupu igri i razumevanju psihologije sportista. Njegova sposobnost da motiviše igrače i stvara timsku hemiju bila je ključna za uspehe koje su njegovi timovi postizali tokom godina. Njegov stil igre često je bio karakterizovan kreativnošću i slobodom koju je pružao igračima, omogućavajući im da pokažu svoje najbolje sposobnosti na terenu.
Pored svega, Ivković je bio i mentor mnogim mladim trenerima. Njegove lekcije nisu se odnosile samo na tehniku i taktiku, već su uključivale i etiku, poštovanje i ljubav prema igri. Mnogi od današnjih uspešnih trenera u Srbiji smatraju da su Ivkovićeve reči i saveti bili ključni u njihovom razvoju i usponu u karijeri.
U povodu 30-godišnjice njegove smrti, Udruženje košarkaških trenera Srbije je organizovalo niz događaja i tribina kako bi se setilo njegovog doprinosa i nasleđa. Ističući njegovu ulogu kao „primenjenog umetnika u sportu“, UKTS je naglasilo koliko je važno očuvati sećanje na Ivkovića i prenositi njegove vrednosti na nove generacije.
Ivković je bio trener koji je imao sposobnost da prepozna potencijal kod mladih igrača i da ih usmeri ka vrhunskim rezultatima. Njegova strast prema košarci bila je zarazna, a mnogi su se zbog njega odlučili da se bave ovim sportom. Njegov rad nije obuhvatao samo profesionalni nivo, već je bio aktivan i u radu sa mladim talentima u lokalnim klubovima, gde je često bio mentor i trener.
Tokom svoje karijere, Ivković je vodio mnoge uspešne timove, kako na domaćem tako i na međunarodnom nivou. Njegov stil igre i filozofija su često prepoznati i nagrađeni, a njegovi timovi su osvajali brojne trofeje, uključujući i titule na evropskim takmičenjima. Njegova sposobnost da stvori tim koji igra kao jedan, uz visoki nivo discipline i timske kohezije, bila je ključna za uspehe koje je postizao.
Na kraju, Slobodan „Piva“ Ivković ostaje neizbrisiv deo srpske košarkaške istorije. Njegova strast, posvećenost i vizija su inspirisali mnoge, a njegovo nasleđe će živeti kroz generacije koje dolaze. Uvek će biti zapamćen kao jedan od velikih lidera u sportu, čije ime će se prepričavati u košarkaškim halama i školama širom Srbije. Njegova ljubav prema igri i ljudima ostaje kao svetionik za sve one koji se bave košarkom, podsećajući nas na važnost strasti, predanosti i zajedništva u sportu.
