Naučnici rade na razvoju inovativne metode analize krvi koja bi mogla da predvidi stepen rizika od hipetrofične kardiomiopatije (HCM), jednog od najčešćih srčanih oboljenja u svetu. Ova bolest srčanog mišića, koja se obično nasleđuje, izazvana je promenama u jednom ili više gena. Prema podacima, milioni ljudi širom sveta pate od HCM-a, a oboljenje može dovesti do ozbiljnih komplikacija, uključujući srčani zastoj i nepravilnosti u srčanom ritmu.
Jedna od najvećih poteškoća u lečenju HCM-a je nedostatak efikasnih terapija i nemogućnost lekara da precizno odrede koji pacijenti su izloženi najvećem riziku od smrtonosnih komplikacija. Iako postoje različiti pristupi lečenju, nijedna metoda ne može da garantuje potpunu sigurnost. U ovom kontekstu, istraživači sa univerziteta Harvard i Oksforda otkrili su potencijalnu novu metodologiju koja bi mogla da reši ovaj problem.
Prema izveštaju britanskog lista „Gardijan“, nova analiza krvi može identifikovati pacijente sa HCM-om koji su najizloženiji riziku od ozbiljnih komplikacija. U okviru najnovijeg istraživanja, naučnici su merili nivo proteina poznatog kao N-terminal Pro-B-tipa natriuretični peptid (NT-proBNP) u krvi 700 pacijenata sa HCM-om. Ovaj protein je klinički pokazatelj koji ukazuje na to kako srce funkcioniše. Visok nivo NT-proBNP proteina može značiti da srce radi intenzivnije nego što je normalno, što može povećati rizik od ozbiljnih srčanih problema.
Direktorka centra za kardiovaskularnu hirurgiju na Harvardu, Karolin Ho, istakla je da bi ova vrsta analize mogla značajno unaprediti pristup lečenju HCM-a. Prema njenim rečima, pravovremeno otkrivanje pacijenata koji su u riziku može omogućiti pružanje adekvatne terapije i tako potencijalno smanjiti stopu smrtnosti povezanih sa ovim oboljenjem.
Hipertrofična kardiomiopatija je posebno opasna jer se simptomi često ne javljaju sve do kasnijih faza bolesti. Mnogi ljudi sa HCM-om možda nisu ni svesni da pate od ovog stanja, što čini rano otkrivanje još važnijim. U mnogim slučajevima, jedini način da se postavi dijagnoza je kroz genetsko testiranje ili specifične preglede kao što su ultrazvuk srca.
Istraživanje koje su sproveli naučnici sa Harvarda i Oksforda može otvoriti vrata novim pristupima u dijagnostici HCM-a. Uzimajući u obzir nivoe NT-proBNP proteina, lekari bi mogli da razviju bolje strategije lečenja i potencijalno spasu živote pacijenata koji su u riziku.
Osim toga, važno je napomenuti da HCM može biti i asimptomatska kod nekih pacijenata, što dodatno otežava dijagnostiku. Stoga, ova nova metoda analize krvi može doneti revoluciju u načinu na koji se HCM prepoznaje i leči.
Završna reč ovog istraživanja može da bude ključna u smanjenju broja smrtnosti povezanih sa hipertrofičnom kardiomiopatijom. U budućnosti, nadamo se da će ovakve inovacije omogućiti bolju zaštitu i kvalitet života pacijenata, kao i efikasnije upravljanje srčanim oboljenjima na globalnom nivou.
Razvoj ovakvih dijagnostičkih alata je od suštinskog značaja, ne samo za pojedince sa HCM-om, već i za javno zdravlje u celini. Uzimajući u obzir sve navedeno, jasno je da je istraživanje ovog oboljenja i dalje od izuzetne važnosti, a novi pristupi mogu značajno unaprediti naše razumevanje i lečenje srčanih bolesti.
